แม่สอนลูกแบ่งแอปเปิล
ในชีวิตของคนคนหนึ่งจะได้รับการสั่งสอนครั้งแรกสุดเลยมาจากครอบครัว
มาจากแม่ที่คอยอบรมเลี้ยงดูลูก
มีคนที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่ง กับผู้ร้ายคนหนึ่ง
เมื่อถูกถามถึงแม่ว่ามีบทบาทต่อชีวิตของคนเราอย่างไร
นึกไม่ถึงว่าทั้งสองคนจะพูดถึงเรื่องเดียวกัน นั่นคือ
แม่แบ่งแอปเปิลให้พวกเขาตอนเป็นเด็ก
ผู้ร้ายคนนั้นเล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนเป็นเด็ก
มีวันหนึ่งแม่หยิบแอปเปิลมาสามสี่ลูก ผลแดงทั้งนั้น มีใหญ่เล็กคละเคล้ากันไป
ฉันพอเห็นก็เล็งไว้ลูกหนึ่งที่ทั้งแดงทั้งใหญ่ ชอบมากเลยล่ะ อยากจะได้มากิน
ซึ่งในตอนนั้น แม่ก็เอาแอปเปิลวางไว้บนโต๊ะ แล้วถามฉันกับน้องว่าอยากจะได้ลูกไหน?
ฉันกำลังจะพูดว่าฉันอยากได้ลูกที่ใหญ่ที่สุดและแดงที่สุดลูกนั้น
แต่ ณ เวลานั้นนั่นเอง น้องชายได้พูดแทรกขึ้นมาอย่างเดียวกับที่ฉันคิดเอาไว้พอดี
พอแม่ได้ยิน ก็จ้องตาเขม็งมายังน้องชาย แล้วตำหนิว่า
"เด็กดีต้องเรียนรู้ที่จะเอาของดี ๆ แบ่งปันให้คนอื่น
ไม่ใช่คิดแต่จะเอาไว้เอง" ดังนั้น ฉันจึงปิ๊งไอเดียเด็ด
แล้วเปลี่ยนคำพูดซะใหม่ว่า "แม่ หนูอยากได้ลูกที่เล็กที่สุด
เอาลูกใหญ่ให้น้องไปเถอะ" แม่ได้ยินแล้วดีใจมาก มาหอมแก้มฉันหนึ่งที
แล้วก็เอาแอปเปิลลูกนั้นที่ทั้งแดงทั้งใหญ่ให้ฉันเป็นรางวัล ฉันก็ได้ในสิ่งที่ฉันอยากจะได้
นับแต่นั้นมาฉันก็เรียนรู้ที่จะพูดโกหก ต่อมา ฉันก็เรียนทั้งชกต่อย ขโมย ปล้น
เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันสามารถทำได้ทุกอย่าง
จนกระทั่งถึงวันที่ฉันถูกตำรวจจับ ฉันถึงได้รู้ว่าตัวเองทำชั่วไปแล้ว
ส่วนคนที่ประสบความสำเร็จได้เล่าไว้แบบนี้ เมื่อตอนเป็นเด็ก
มีวันหนึ่งแม่หยิบแอปเปิลมาสามสี่ลูก ผลแดงทั้งนั้น มีใหญ่เล็กคละเคล้ากันไป
ฉันกับน้อง ๆ ต่างก็แย่งกันจะเอาลูกใบใหญ่ แม่จึงหยิบลูกที่ทั้งใหญ่ที่สุดและแดงที่สุดเอามาไว้ในมือ
แล้วพูดกับพวกเราว่า "แอปเปิลลูกนี้ที่ทั้งใหญ่ที่สุด แดงที่สุด และอร่อยที่สุด
ใครที่อยากจะได้มัน ดีเลย ตอนนี้ให้พวกลูก ๆ มาแข่งกัน แม่ได้แบ่งหญ้า 3 กองไว้ที่หน้าบ้าน ลูกทั้ง 3 ก็แบ่งกันไปคนละกอง ตัดหญ้าให้เสร็จเรียบร้อย
ใครที่ทำได้เร็วที่สุดและดีที่สุด ก็จะได้แอปเปิลลูกนี้ไปครอง"
พวกเราทั้งสามก็แข่งกันตัดหญ้า ผลปรากฎว่าฉันชนะได้แอปเปิลลูกที่ใหญ่ที่สุด
ฉันขอบคุณแม่เป็นอย่างสูง
ที่แม่ทำให้ฉันเข้าใจถึงเหตุผลที่ง่ายที่สุดและสำคัญที่สุด คือ
อยากจะได้ในสิ่งที่ดีที่สุด ก็ต้องพยายามช่วงชิงให้เป็นที่หนึ่ง
แม่สอนพวกเรามาแบบนี้ และก็ทำแบบนี้มาโดยตลอด ที่บ้านของเรา ใครอยากจะได้ของดีอะไรก็จะใช้การแข่งขันมาตัดสิน
สิ่งนี้ยุติธรรมมาก ใครอยากได้อะไร อยากได้เท่าไหร่
ก็จะต้องออกแรงพยายามเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา
แม่คือครูคนแรกของลูก
คุณสามารถสอนลูกให้พูดคำโกหกคำแรกได้ และคุณก็สามารถสอนลูกให้เป็นคนซื่อสัตย์ ขยัน
ได้เช่นกัน
วันนี้เป็นวันแม่แห่งชาติของจีน(วันอาทิตย์ที่สองของเดือนพฤษภาคมของทุกปี)
ก็เลยลองอัพเรื่องนี้ดู อาจจะดูแรงไปหน่อย แต่ก็ให้แง่คิดไม่น้อยเลย
แล้วก็รักแม่ได้ทุกวันเน้ออออ
母亲教孩子分苹果
一个人一生中最早受到的教育来自家庭，来自母亲对孩子的早期教育。
一位成功者, 一位罪犯, 当被问到母亲对他们人生的影响时, 两个人谈的居然都是同一件事：小时侯母亲给他们分苹果。
那犯人说：“小时候，有一天妈妈拿来几个苹果，红红的，大小各不同。我—眼就看见中间的那个又红又大，十分喜欢，非常想要。这时，妈妈把苹果放在桌上，问我和弟弟：“你们想要哪个？” 我刚想说我想要最大最红的那个，这时弟弟抢先说出我想说的话。妈妈听了，瞪了他—眼，责备他说：“好孩子要学会把好东西让给别人，不能总想着自己。”于是, 我灵机一动，改口说：“妈妈，我想要那个最小的，把大的留给弟弟吧。”妈妈听了非常高兴，在我的脸上亲了一下，并把那个又红又大的苹果奖励给我。我得到了我想要的东西，从此我学会了说谎。以后，我又学会了打架、偷、抢。为了得到想要的东西，我可以干任何事。直到我被警察抓住的那一天, 我才知道自己错了。”
成功者则这样说：“小时候，有一天妈妈拿来几个苹果，红红的，大小各不同。我和弟弟们都争着要大的，妈妈把那个最大最红的苹果举在手中，对我们说：“这个苹果最大最红最好吃，谁都想要得到它。很好，现在让我们来做个比赛, 我把门前的草坪分成三块，你们三人一人一块，负责修剪好, 谁干得最快最好，谁就有权得到它! ”我们三人比赛除草。结果我赢了那个最大的苹果。我非常感谢母亲，她让我明白一个最简单也最重要的道理：要想得到最好的，就必须努力争第一。她一直都是这样教育我们，也是这样做的。在我们家里，你想要什么好东西就必须通过比赛来赢得，这很公平。你想要什么、想要多少，就必须为此付出多少努力和代价。”
母亲是孩子的第一任教师，你可以教他说第一句谎话，也可以教他做一个诚实的永远努力争第一的人。
一位成功者, 一位罪犯, 当被问到母亲对他们人生的影响时, 两个人谈的居然都是同一件事：小时侯母亲给他们分苹果。
那犯人说：“小时候，有一天妈妈拿来几个苹果，红红的，大小各不同。我—眼就看见中间的那个又红又大，十分喜欢，非常想要。这时，妈妈把苹果放在桌上，问我和弟弟：“你们想要哪个？” 我刚想说我想要最大最红的那个，这时弟弟抢先说出我想说的话。妈妈听了，瞪了他—眼，责备他说：“好孩子要学会把好东西让给别人，不能总想着自己。”于是, 我灵机一动，改口说：“妈妈，我想要那个最小的，把大的留给弟弟吧。”妈妈听了非常高兴，在我的脸上亲了一下，并把那个又红又大的苹果奖励给我。我得到了我想要的东西，从此我学会了说谎。以后，我又学会了打架、偷、抢。为了得到想要的东西，我可以干任何事。直到我被警察抓住的那一天, 我才知道自己错了。”
成功者则这样说：“小时候，有一天妈妈拿来几个苹果，红红的，大小各不同。我和弟弟们都争着要大的，妈妈把那个最大最红的苹果举在手中，对我们说：“这个苹果最大最红最好吃，谁都想要得到它。很好，现在让我们来做个比赛, 我把门前的草坪分成三块，你们三人一人一块，负责修剪好, 谁干得最快最好，谁就有权得到它! ”我们三人比赛除草。结果我赢了那个最大的苹果。我非常感谢母亲，她让我明白一个最简单也最重要的道理：要想得到最好的，就必须努力争第一。她一直都是这样教育我们，也是这样做的。在我们家里，你想要什么好东西就必须通过比赛来赢得，这很公平。你想要什么、想要多少，就必须为此付出多少努力和代价。”
母亲是孩子的第一任教师，你可以教他说第一句谎话，也可以教他做一个诚实的永远努力争第一的人。
Translated: Zab Chinese Story
Source: Mu Qin De Gu Shi
