วันศุกร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2555

รักนี้ต้องกาแฟใส่เกลือ



รักนี้ต้องกาแฟใส่เกลือ


     มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้รู้จักกับหญิงสาวสวยคนหนึ่ง เขาเชิญเธอไปดื่มกาแฟ ด้วยมารยาท เธอจึงรับปากไปดื่มกาแฟกับเขา เมื่อไปนั่งในร้านกาแฟ ทั้งคู่ไม่รู้ว่าจะพูดคุยอะไรกันดี บรรยากาศน่าอึดอัดมาก เธอมีท่าทีอยากออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เป็นจังหวะเดียวกันที่พนักงานเสิร์ฟยกกาแฟมาพอดี เขาจึงพูดโพล่งขึ้นมาว่า

เขา  :  ช่วยหยิบเกลือให้ผมหน่อย เวลาผมดื่มกาแฟชินแล้วที่ต้องใส่เกลือ

     พนักงานเสิร์ฟจึงไปเอาเกลือมาให้ เขาใส่เกลือลงไปเล็กน้อย ค่อย ๆ ดื่มอย่างช้า ๆ เธอถามเขาอย่างแปลกใจว่า

เธอ  :  ทำไมคุณต้องใส่เกลือด้วยล่ะ?

      เขาคิดสักแป๊บนึงก่อนตอบไปว่า

เขา  :  ตอนผมเป็นเด็ก บ้านผมอยู่แถบชายทะเล ผมมักจะไปเล่นน้ำทะเลบ่อย ๆ พอคลื่นซัดมากระทบตัว น้ำทะเลก็จะเข้าปาก เค็มมากเลย ดังนั้น ผมจึงคุ้นเคยกับรสชาติของน้ำทะเลดี ตอนนี้ นานมากแล้วที่ไม่ได้กลับบ้าน การดื่มกาแฟแล้วใส่เกลือ ทำให้ผมคิดถึงบ้านเกิดเมืองนอนน่ะครับ แล้วมันก็ทำให้ระยะห่างของความคิดถึงสั้นลงด้วยครับ  

     ทันใดนั้นเองเธอก็เกิดความประทับใจในตัวเขาขึ้นมา เพราะว่านี้เป็นครั้งแรกที่เธอได้ยินผู้ชายพูดว่าคิดถึงบ้านต่อหน้าเธอ เธอคิดว่า ผู้ชายที่คิดถึงบ้านจะต้องเป็นแฟมิลี่แมนที่รักภรรยามากแน่นอน ต่อมา ทั้งสองคนก็นัดเจอกันบ่อยมากขึ้น เธอเห็นว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีมากคนนึงเลยทีเดียว ทั้งใจกว้าง ละเอียดรอบคอบ เอาใจใส่คนอื่น ตรงกับสเปคผู้ชายที่เธอชื่นชอบเลย หลังจากนั้นเขาทั้งสองก็แต่งงานกัน ในทุกครั้งที่ไปร้านกาแฟ เธอมักจะไม่ลืมที่จะช่วยเขาใส่เกลือในกาแฟ ทั้งคู่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาก เวลาล่วงเลยมาถึง40กว่าปี จนกระทั่งเขาป่วยและจากโลกนี้ไป

     เขาจากโลกไปได้ไม่นาน เธอก็เจอจดหมายที่เขาเขียนถึงเธอไว้ก่อนตายว่า
เขา  :  ยกโทษให้ผมที่หลอกลวงคุณมาโดยตลอด ยังจำได้ไหมที่ครั้งแรกผมเชิญคุณไปดื่มกาแฟ ในตอนนั้นผมตื่นเต้นมาก ไม่รู้ว่าเรียกพนักงานเสิร์ฟให้มาเติมเกลือได้ยังไง นึกไม่ถึงว่าการทำแบบนี้จะทำให้คุณสนใจในตัวผม นับตั้งแต่ครั้งนั้นมา ทำให้ผมต้องดื่มกาแฟใส่เกลือมาครึ่งค่อนชีวิต มีอยู่หลายครั้ง ที่ผมอยากจะบอกคุณ แต่ผมกลัวคุณจะโกรธ ซ้ำร้ายคุณอาจถือโอกาสนี้จากผมไป ถ้าหากชาติหน้ามีจริง ผมก็ยังหวังว่าจะได้แต่งงานกับคุณอีก แต่ว่าผมไม่อยากกินกาแฟใส่เกลืออีกแล้ว คุณไม่รู้หรอกว่า กาแฟใส่เกลือรสชาติมันแย่มากจริง ๆ

     เนื้อหาของจดหมายทำให้เธอตกตะลึงอึ้งกิมกี่ ซึ่งในขณะเดียวกันก็มีความรู้สึกว่าถูกหลอก แต่ทว่า เธออยากบอกกับเขาว่า เธอดีใจมาก ที่มีคนทำอะไรสักอย่างเพื่อเธอ สามารถทำ "การหลอกลวง" ได้อย่างนี้ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมา

  วันวาเลนไทน์ของจีนตรงกับคืนแรม ค่ำเดือน ตามปฏิทินจันทรคติของจีน ซึ่งปีนี้ตรงกับวันที่ 23 ส.ค. 2555(อัพช้าไปหนึ่งวันไม่เป็นไรเน้อ) แต่สงสัยอ่ะ ว่าผู้ชายในเรื่องจากโลกนี้ไปก่อน เป็นโรคไตรึเปล่า(เพราะกินเกลือเข้าไปเยอะ) แต่ก็เป็นรักที่ซึ้งดี โดยส่วนตัวแล้วชอบ


咖啡加盐的爱情

一个年轻人认识了一位美丽的女孩, 他请她喝咖啡, 出于礼貌, 她还是答应了。 坐在咖啡店里, 不过, 两个人之间没有什么话题, 气氛很尴尬, 她想尽快离开。当服务员把咖啡端上来的时候, 他突然说:“请你拿点盐过来,我喝咖啡习惯放点盐。”
服务员把盐拿过来了, 他放了点进去, 慢慢地喝着。她好奇地问他:“你为什么要加盐呢?” 他想了一下说:“小时候,我家住在海边, 我老是在海里泡着,海浪打过来,海水涌进嘴里,太咸了, 所以我很熟悉海水的味道。现在,很久没回家了,咖啡里加盐,能让我想起家乡的味道, 以把距离拉近一点。”
她突然被打动了, 因为这是她第一次听到男人在她面前说想家, 她认为,想家的男人一定是爱妻子的男人。后来, 两个人频繁地约会, 她发现他实际上是一个很好的男人, 大度, 细心, 体贴, 符合她所欣赏的所有的优秀男人应该具有的特性。再后来他们结婚了。每次去咖啡店, 她总不忘记要帮他点带盐的咖啡。他们一直很幸福, 而且一过就是四十多年,直到他得病去世。
他去世没多久, 她发现了丈夫临终前写给她的:“原谅我一直都欺骗了你,还记得第一次请你喝咖啡吗?我当时很紧张,不知怎么会让服务员加盐, 没想到这样做引起了你的好奇心, 这一下, 让我喝了半辈子的加盐的咖啡。有好多次, 我都想告诉你,可我怕你会生气,更怕你会因此离开我。如果有来生, 我还希望能娶到你, 只是我不想再喝加盐的咖啡了, 你不知道, 加盐的咖啡实在太难喝了。”
信的内容让她吃惊,同时有一种被骗的感觉。然而, 她多想告诉他:“她是多么高兴,有人为了她,能够做出这样一生一世的 欺骗 。”

Translated: Zab Chinese Story

Source: Ai Qing De Gu Shi

วันอาทิตย์ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2555

母乳恩(mǔ rǔ ēn เพลงค่าน้ำนม เวอร์ชั่นภาษาจีน)

                              母乳恩(mǔ rǔ ēn เพลงค่าน้ำนม เวอร์ชั่นภาษาจีน)




แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
慈母恩重如地似天
cí mǔ ēn zhòng rú dì shì tiān
ฉือ หมู่ เอิน จ้ง หยู ตี้ ซื่อ เทียน
ที่เฝ้าหวง ห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนแปล
无微不至关怀襁褓安眠
wú wēi bù zhì guān huái qiǎng bǎo ān mián
อู๋ เวย ปู๋ จื้อ กวน ไหว เฉียง เป่า อัน เหมียน

แม่เราเฝ้าโอละเห่ กล่อมลูกน้อยนอนเปล ไม่ห่างหันเหไปจนไกล
摇篮歌生源源 抚慰婴儿女 寸步不离心不偏
yáo lán gē shēng yuán yuán  fǔ wèi yīng ér nǚ  cùn bù bù lí xīn bù piān 
เหยา หลาน เกอ เซิง หยวน หยวน  ฝู่ เว่ย ยิง เอ๋อ นวิ่  ชุ่น ปู้ ปู้ หลี ซิน ปู้ เพียน

แต่เล็กจนโตโอ้แม่ถนอม แม่ผ่ายผอมย่อมเกิดแต่รักลูกปักดวงใจ
自幼至今母护爱怜 憔悴消瘦为儿女爱心护牵 
zì yòu zhì jīn mǔ hù ài lián  qiáo cuì xiāo shòu wèi ér nǚ ài xīn hù qiān
จื้อ โย่ว จิ้อ จิน หมู่ ฮู่ อ้าย เหลียน  เฉียว ชุ่ย เซียว โซ่ว เว่ย เอ๋อ นวิ่ อ้าย ซิน ฮู่ เชียน

เติบโตโอ้เล็กจนใหญ่ นี่แหละหนาอะไร มิใช่ใดหนาเพราะค่าน้ำนม
儿女我们成年 滋养身心 滴滴皆是母乳恩典
ér nǚ wǒ men chéng nián  zī yǎng shēn xīn  dī dī jiē shì mǔ rǔ ēn diǎn
เอ๋อ นวิ่ หว่อ เมิน เฉิง เหนียน  จือ หย่าง เซิน ซิน  ตี ตี เจีย ซื่อ หมู หยู่ เอิน เตี่ยน

ควรคิดพินิจให้ดี ค่าน้ำนมแม่นี้ จะมีอะไรเหมาะสม
当体念此情连 母乳恩泽 眷寸心何报万千
dāng tǐ niàn cǐ qíng lián  mǔ rǔ ēn zé  juàn cùn xīn hé bào wàn qiān
ตัง ถี่ เนี่ยน ฉื่อ ฉิง เหลียน  หมู หยู่ เอิน เจ๋อ  เจวี้ยน ชุ่น ซิน เหอ เป้า ว่าน เชียน

โอ้ว่าแม่จ๋า ลูกคิดถึงค่าน้ำนม เลือดในอกผสม 
喔妈妈呀 母乳儿女怀缅 胸怀心血化全
ō mā ma ya  mǔ rǔ ér nǚ huái miǎn  xiōng huái xīn xuè huà quán
โอ มา ม่ะ ย่ะ  หมู หยู่ เอ๋อ นวิ่ ไหว เหมี่ยน  โซวง ไหว ซิน เซว่ ฮว่า เฉวียน

กลั่นเป็นน้ำนมให้ลูกดื่มกิน ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง
滴滴乳白孩儿吮甜 母乳恩儿女体会惦
dī dī rǔ bái hái ér shǔn tián  mǔ rǔ ēn ér nǚ tǐ huì diàn
ตี ตี หยู่ ไป๋ ไห เอ๋อ สุ่น เถียน  หมู หยู่ เอิน เอ๋อ นวิ่ ถี่ ฮุ่ย เตี้ยน

แต่เบื้องหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน
自初生无断间恩如地似天
zì chū shēng wú duàn jiàn ēn rú dì sì tiān
จื้อ ชู เซิง อู๋ ต้วน เจี้ยน เอิน หยู ตี้ ซื่อ เทียน

บวชเรียนพากเพียรจนสิ้น หยดหนึ่งน้ำนมกินทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย
苦修出家经念 一滴母乳渊源图报不及于万千
kǔ xiū chū jiā jīng niàn  yī dī mǔ rǔ yuān yuán tú bào bù jí yú wàn qiān
ขู่ ซิว ชู เจีย จิง เนี่ยน  อี้ ตี หมู หยู่ ยวน หยวน ถู เป้า ปู้ จี๋ อวิ๋ ว่าน เชียน

Source : หนังสือตำนานกตัญญู ศุภนิมิต 

ป้ายกำกับ

กระต่ายจ้อย (1) กำลังใจจากแม่ (1) ขโมย (1) ขโมยก็เป็นขโมย (1) ขากางเกงหายไปไหน? (1) ขี้เกียจ (1) ขี้เกียจนัก ต้องเจออย่างงี้ (1) เขามาส่งพัสดุ (1) ไข่ (1) คนตาบอดถือโคมไฟ (1) คนพิการ (1) ครอบครัว (2) ครูสอนให้พูดคำตรงข้าม (1) ความลับของการขายโจ๊ก (1) คำแนะนำจากครูสาว (1) คิดสักนิดก่อนพูด (1) คืนที่พายุฝนฟ้าคะนอง (1) คุณยายนำโชค (1) แค่กินไข่ทำไมยากจัง? (1) งานกีฬาสี (1) งานเลี้ยงหรูในห้องน้ำ (1) เจ้าของบ้าน (1) เจิงกั๋วฟาน (1) โจ๊ก (1) โจ๊กใส่ไข่ (1) ใจไม่บอด (1) ชายหนุ่มยากจน (1) ชาวนา (1) ซวย (1) ซื้อคฤหาสน์ด้วยเงินเพียง1แสน (1) เซี่ยงไฮ้ (1) ดอกกุหลาบ (1) ดอกมะลิ (1) ด่า (1) เด็กแกล้งโง่ (1) เด็กฉลาดชาติเจริญ (1) เด็กหนุ่ม (1) ตะเกียบ (1) ตาบอดแต่ใจไม่บอด (1) ตามองไม่เห็น (1) แตงโม (1) แตงโม=หมวกกันน็อค (1) ถ้วยรางวัล (1) ถุงกับข้าวกับความงามทางศิลปะ (1) เทน้ำ (1) นักบิน (1) บทความ (1) บ่อร้าง (1) ปรัชญาชีวิตจากลาเฒ่า (1) ปีใหม่ (1) ปีใหม่ห้ามพูดคำว่า“ไม่” (1) แปลนิยายจีน (1) ผู้ชนะที่แท้จริง (1) พระพุทธเจ้า (1) พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส (1) พ่อ (1) พ่อครับ ผมจะสู้ (1) พิธีกรสาว (1) พูดไม่คิด (1) เพลงค่าน้ำนม (1) โพรงต้นไม้ (1) แฟนหนุ่ม (1) ไฟเขียว (1) ไฟจราจร (1) ไฟแดง (1) ไฟเหลือง (1) ภรรยา (2) ภรรยาที่น่าสงสาร (1) ภาคภูมิใจ (1) ม้าเล็ก (1) แม่คือครูคนแรกของลูก (1) แม่สอนลูกแบ่งแอปเปิล (1) รองเท้า (1) รักนี้ต้องกาแฟใส่เกลือ (1) ร้านขายโจ๊ก (1) เรื่องตลก (14) เรื่องตลกของนกเพนกวิน (1) เรื่องประทับใจ (7) เรื่องเล่า (10) เรื่องเล่าจากจีน (11) เรื่องเล่าให้แง่คิด (8) โรแมนติก (1) ล้มเหลว (1) ลูก (1) ลูกบอล (1) เลือกสาวคนไหนดีนะ? (1) วันคนพิการแห่งชาติจีน (1) วันครู (1) วันครูแห่งชาติจีน (1) วันเด็ก (2) วันเด็กแห่งชาติของจีน (1) วันเด็กแห่งชาติจีน (2) วันตรุษจีน (1) วันที่ซวยจริงๆ (1) วันผู้สูงอายุของจีน (1) วันพ่อ (2) วันพ่อแห่งชาติ (1) วันแม่ (3) วันแม่ของจีน (1) วันแม่แห่งชาติ (1) วันแม่แห่งชาติจีน (1) วันวาเลนไทน์ (1) วันวาเลนไทน์ของจีน (1) วันแห่งความรัก (1) วันแห่งความรักของจีน (1) ส่งรองเท้าล้านคู่มาด่วน (1) สัญญาณไฟเกิดขึ้นได้ยังไง (1) สามัคคี (1) สามีหลอกภรรยาให้เรียนหนังสือ (1) สาวตาบอด (1) เส้นทาง (1) เส้นทางความสำเร็จ (1) ใส่ไข่ไหม (1) หนังสือ (1) หนีโจรปล้นง่ายนิดเดียว (1) หนูโตขึ้นอยากเป็นอะไร (1) หมวกกันน็อค (1) อย่าดูถูก (1) อะควาเรียม (1) แอปเปิล (1) SMSคำอวยพรในเทศกาลตรุษจีน (1) Thunderstorm (1) 雷雨 (1)