ปรัชญาชีวิตจากลาเฒ่า
มีวันหนึ่ง
มีลาเฒ่าตัวหนึ่งเดินไม่ทันระวังพลัดตกลงไปในบ่อร้างที่แห้งขอด
ชาวนาผู้เป็นเจ้าของเห็นเข้าแล้วก็ร้อนใจกระวนกระวายมาก
เพราะว่าเจ้าลาตัวนี้อยู่กับเขามาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว ณ
ตอนนั้นชาวนาก็คิดสารพัดวิธีที่จะช่วยมัน แต่ทว่า
ชาวนาผู้นี้ก็คิดจนหมดสติปัญญาที่มีอยู่ก็ไม่สามารถที่จะช่วยชีวิตเจ้าลาตัวนี้ขึ้นมาจากบ่อนี้ได้
ชาวนาจึงจำเป็นต้องตัดสินใจสละมันทิ้งไป ถึงแม้ว่าจะเสียใจอยู่บ้าง
แต่เขาก็ปลอบใจตัวเองว่า
ชาวนา :
เจ้าลาตัวนี้ก็แก่มากแล้ว ไม่สามารถเอาไปใช้งานได้อีกแล้ว
ไม่สมควรที่จะมาสิ้นเปลืองแรงมากมายขนาดนี้เพื่อช่วยชีวิตมัน
อีกอย่างมันแก่ขนาดนี้แล้วก็ควรจะพักผ่อนซะทีได้แล้ว
นอนหลับอย่างสงบอยู่ใต้ดินนี้จะต้องสบายกว่าการมามีชีวิตที่ลำบากเป็นแน่แท้
ยังไงซะ เจ้าบ่อนี้ก็จะต้องถมให้เต็ม ไม่งั้น
ถ้าหากมีคนเดินไม่ระวังพลัดตกลงไปก็คงต้องลำบากแย่
ดังนั้น ชาวนาจึงขอให้เพื่อนบ้านมาช่วย โดยช่วยกันฝังกลบเจ้าลาตัวนี้ในบ่อแห่งนี้
ซึ่งจะช่วยให้มันได้ตายเร็วขึ้น ทั้งนี้จะได้ไม่เจ็บปวดมากนัก
ทั้งชาวนาและเพื่อนบ้านต่างเริ่มขุดและเทดินทีละจอบทีละจอบลงไปในบ่อ
พวกเด็ก ๆ ต่างก็วิ่งพากันมาดูอย่างคึกคัก
เมื่อลาเฒ่าได้รู้ถึงสภาวะที่ตัวเองกำลังเผชิญอยู่ ก็เริ่มเสียใจมาก
มันร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนาทำให้คนที่อยู่บริเวณนั้นต่างพากันเศร้าใจหายขึ้นมาทันที
แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงก็เกิดขึ้นนั่นคือ ลาเฒ่าเงียบเสียงไปชั่วขณะหนึ่ง
ชาวนาชะโงกหัวไปดูที่ก้นบ่ออย่างประหลาดใจ
ก็ปรากฎภาพต่อหน้าต่อตาเขาที่ทำให้เขาตกตะลึงอึ้งกิมกี่ เมื่อดินที่อยู่ในจอบได้เทหล่นลงไปบนหลังของลาเฒ่าตัวนี้
มันก็สะบัดดินให้หล่นไปอยู่ข้างตัวมัน
แล้วลาเฒ่าตัวนี้ก็กลับขึ้นมายืนบนดินที่ถมได้อย่างสง่างาม ผู้คนต่างพากันดีอกดีใจ
รีบเร่งความเร็วในการถมดินในมากขึ้น เรื่องราวก็เป็นแบบนี้
ลาเฒ่าสะบัดดินที่พวกชาวนาตักเทใส่ตัวมันให้ไปอยู่ก้นบ่อ
แล้วก็ขึ้นมายืนบนดินที่ถมแล้ว เวลาผ่านไปไม่นาน
ลาเฒ่าก็ขึ้นมายืนยังปากบ่อได้อย่างภาคภูมิใจ
แล้วก็วิ่งอย่างมีความสุขท่ามกลางเสียงไชโยโห่ร้องของชาวบ้าน
ในช่วงการเดินทางของชีวิตคนเรา
ในบางครั้งก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องตกไปอยู่ในสภาพของ "บ่อร้าง"
และก็จะมี "ดินทราย" หลากหลายรูปแบบ มาเทราดบนตัวเรา ถ้าหากไม่อยากถูก
"ดินทราย" ฝังกลบ ก็จะต้องสะบัดให้หลุดจาก "ดินทราย"
แล้วก็จะยืนบนพื้นได้อย่างสมศักดิ์ศรี
พออ่านเรื่องนี้เสร็จบอกได้คำเดียวว่า
"โดนใจมาก ๆ" โดยส่วนตัวชอบเรื่องนี้มาก ทำให้ได้แง่คิดอะไรหลาย ๆ
อย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส และเรื่องนี้ก็เคยเป็นข้อสอบHSKระบบเก่ามาก่อนด้วย เรียกว่าคู่ควรกับการอ่านรอบแล้วรอบเล่าเชียวล่ะเน้อ
年老驴子的哲学
有一天，一头年老的驴子不小心掉进了一口枯井里。农夫发现后非常着急，因为这头驴子跟了他很多年了。农夫马上设法救它，然而，农夫想尽了办法也没能把驴子从井里救出来。农夫只好决定放弃。尽管有点难过，他安慰自己：这头驴子老了，不能再干农活了，不值得费这么大力气救它了。况且它这么老了也该休息了，长眠于地下一定比出来辛苦地干活更舒服些。不过无论如何，这口井还是得填起来，否则，要是有人不小心掉下去可就麻烦了。于是，农夫便请来左邻右舍帮忙，一起将井中的驴子埋了，想让它快点死去，以免它痛苦。
农夫们开始将泥土一铲一铲地倒进枯井中。很多小孩子跑来看热闹。当驴子了解到自己的处境时，刚开始非常难过，它悲惨的叫声让周围的人都跟着伤心起来。但出人意料的是，过了一会儿驴子安静下来了。农夫好奇地探头往井底一看，出现在眼前的景象令他大吃一惊。当铲进井里的泥土落在驴子的背上时，它把泥土抖落在一旁，然后再站到泥土上面！人们很兴奋，加快了填土的速度。
就这样，驴子将大家倒在它身上的泥土全都抖落在井底，然后再站在上面。没过多久，它就得意地上升到了井口，然后在众人的欢笑声中跑了出来！
在我们生命的旅程中，有时候难免会陷入“枯井”，会有各式各样的“泥沙”倾倒在我们身上，要想不被“泥沙”埋掉，就要将“泥沙”抖落，然后站到上面去！
Translated: Zab Chinese Story
Source: Zhe Xue De Gu Shi
