ขี้เกียจนัก ต้องเจออย่างงี้
มีผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อว่า เสี่ยวมู่ ขี้เกียจขั้นเทพ มีครั้งหนึ่ง เสี่ยวมู่ไปทำธุระ จึงไปพักบ้านเพื่อนอยู่ซัก 2-3 วัน ตื่นนอนตอนเช้า เสี่ยวมู่ไม่จัดเก็บที่นอนให้เป็นระเบียบ เพื่อนก็จำยอมต้องมาเก็บที่นอนให้
เสี่ยวมู่ : ถึงยังไงตอนกลางคืนก็ต้องนอน ตอนนี้ไม่ต้องไปเก็บหรอก!
หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว เพื่อนกำลังล้างชาม
เสี่ยวมู่ : ถึงยังไงมื้อหน้าก็ยังต้องกิน ตอนนี้ไม่ต้องไปล้างหรอก!
ตกดึกถึงตอนกลางคืน เพื่อนบอกให้เสี่ยวมู่ไปอาบน้ำ
เสี่ยวมู่ : ถึงยังไงก็ต้องสกปรกอยู่ดี ตอนนี้ก็ไม่ต้องไปอาบหรอก!
วันรุ่งขึ้น ตอนกำลังกินข้าว เพื่อนก็กินเฉพาะของตนเอง ไม่สนใจเสี่ยวมู่
เสี่ยวมู่ : อาหารฉันล่ะ?
เพื่อน : ถึงยังไงกินแล้วก็ต้องหิว แล้วแกจะกินทำไม?
ตอนกำลังจะนอน เพื่อนก็เอาแต่นอน ไม่สนใจเสี่ยวมู่
เสี่ยวมู่ : ให้ฉันนอนที่ไหนอ่ะ?
เพื่อน : ถึงยังไงไม่ช้าไม่เร็วก็ต้องตื่น แล้วแกจะนอนทำไม?
คนขี้เกียจอย่างเสี่ยวมู่เริ่มกระวนกระวายใจแล้ว
เสี่ยวมู่ : ไม่กิน ไม่นอน จะให้ฉันตายใช่ไหม?
เพื่อน : ก็ใช่อ่ะดิ ถึงยังไงคนเราก็ต้องตาย แล้วแกจะมีชีวิตอยู่ทำไม?
ในสังคมเรานี้ก็ยังมีคนแบบเสี่ยวมู่อยู่เป็นจำนวนมาก ขี้เกียจ เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ ถ้าหลบหลีกหรือหลีกเลี่ยงได้ก็ดี หรือไม่ก็สั่งสอนซะให้รู้ความผิดของตัวเอง แต่ทางที่ดีที่สุดก็คงต้องเตือนตัวเองไม่ให้เป็นคนเกียจคร้าน ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน
懒人是这样处理的!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น